در دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم، به دلیل رشد فزاینده ی قیمت ها و کاهش توان اقتصادی مردم، طبیعتا بسیاری از اقشار جامعه در تامین نیازهای اولیه ی خود نیز دچار مشکلات اساسی هستند.
مشکلات اقتصادی همواره یکی از ارکان اصلی بحث پیرامون ازدواج قلمداد می شود. چرا که بر همگان واضح و مبرهن است که اگر نیازهای مالی جوانان آماده ی ازدواج مرتفع شود؛ به طبع با اقبال زیادی برای تشکیل خانواده روبه رو خواهیم بود. در کنار بررسی علل ساختارشناسانه و رواشناختی مسئله ی کاهش رشد ازدواج در جامعه ی امروز، توجه به نیازهای مادی امری اجتناب ناپذیر است. اقتصاد و کارکردهای آن در زمینه های مختلف با زندگی مردم عجین شده است و نمی توان در برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلند مدت به آن بی توجه بود.
چند سالی است که نرخ طلا و سایر فلزات گرانبها در بازار ایران بر اساس نرخ جهانی ارز تعیین می شود. در این شرایط تمام برنامه ریزی های اقتصادی در زیر سایه ی نوسان ارز قرار خواهند گرفت. خرید خانه و مغازه، فراهم کردن سرمایه ی اولیه برای آغاز یک حرفه یا صنعت، خرید ابزارآلات و …
پس بنابراین دور از ذهن نخواهد بود که، جوانان در شرف ازدواج گوشه ی چشمی به تابلوهای اعلام نرج طلا و ارز در بازار داشته باشند!
بی شک این انتظار کاملا به جا و منطقی است که در شرایط بحران اقتصادی ( که اغلب قریب به اتفاق کشورهای جهان چند سالی است با آن دست به گریبان هستند)، دولت فکری به حال کنترل بازار کرده و ثباتی نسبی به این بازار پر معامله ببخشد. اگر نرخ ها ثبات نسبی داشته باشند، خریداران با اطمینان خاطر دست به خرید خواهند زد و فروشندگان هم با طیب خاطر و بدون استرس بابت مغبون شدن کالای خود را عرضه خواهند کرد.
برای سامان دهی به افزایش رشد ازدواج در بین جوانان فاکتورهای مختلفی را باید مد نظر قرار داد. علاوه بر ایجاد انگیزه و شوق به تشکیل زندگی، تشریح فواید تشکیل زندگی و آرامش حاصل از آن، لازم است اقدامات عملی را نیز هم سو با اقدامات انگیزشی، پیش برد تا به مقصود غایی رسید. به دور از تمام شعار زدگی ها و بزرگنمایی ها، باید مسیر اصلی طرح آسان سازی ازدواج برای جوانان روشن باشد.
باید قبول کرد که رشد آمار ازدواج در یک جامعه، نشان دهنده ی سلامت روانی و امنیت روانی آن جامعه است. گرایش به ازدواج در کنار دلایل بیرونی، یکسری دلایل شخصی نیز دارد که از یک فکر و روان سالم نشات می گیرد. انسان آگاه و خرد ورز، بی شک به تعالی می اندیشد و تاکید بر بقای خانواده و ادامه ی نسل از چنین ذهنی تراوش خواهد کرد.
پس اگر در کنار ایجاد شوق و علاقه در جوانان، مولفه های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را نیز برای ازدواج فراهم شود، شاهد رشد فزاینده ی ازدواج و بالا رفتن میزان موفقیت در این امر خواهیم بود. پس اگر خواهان جامعه ای با انسان های آگاه، و خواهان انسان هایی با روان سالم هستیم؛ باید در فراهم آوردن این چند مهم بکوشیم.
اگر بخواهیم منصفانه و به دور از بزرگنمایی به هزینه های ازدواج نگاهی بیندازیم، پی خواهیم برد که، هزینه های تشکیل خانواده در ایران بالاست. حتی اگر از هزینه های غیر ضروری و تشریفات دست و پا گیر چشم پوشی کنیم، خرید اقلام ضروری نیز مشروط به صرف هزینه های قابل توجهی است.
پس بی شک بدون پشتوانه ی مالی مناسب نمی توان در مسیر ازدواج قدم گذاشت. چیزی که امروزه شاهد آن هستیم؛ ترس بسیاری از جوانان از رویارویی با این هزینه ها است. اگر نگرانی از بابت هزینه های ازدواج به حداقل ممکن برسد، اقبال جوانان برای تشکیل خانواده نیز قطعا افزایش خواهد یافت.
در جامعه ای زندگی می کنیم که نوسان قیمت هر کالا، از خرد تا کلان به قیمت جهانی طلا و ارز ربط داده می شود. امروزه اقتصاد جزئی جدایی ناپذیر از بحث های خانوادگی شده است. پس صحبت از نقش طلا و ارز در کاهش یا افزایش نرخ ازدواج امری طبیعی است. در مسئله ی ازدواج، در همان قدم اول، خرید طلا اعم از حلقه، سرویس و … در دستور کار زوجین قرار می گیرد و طبیعی است که به صورت مداوم پیگیر نرخ این فلز گران بها در بازار، باشند.
اگر به ازدواج جوانان در نسل های گذشته نگاهی بیندازیم، چیزی که بیش از همه پررنگ و بارز است، صفا و صمیمیت و تاکید بر برگزاری یک مراسم ساده بوده است. آلایش ها، تجملات، چشم و هم چشمی ها همه و همه بیشتر سوغات دوران معاصر است. درگیر شدن در ظواهر و غافل شدن از اصول، چیزی است که متاسفانه انسان معاصر در تمام امور زندگی درگیرش شده است. مقایسه کردن، کنکاش کردن و احساس یاس کردن تنها حاصل انسان از چشم و هم چشمی های افراطی است. انسان ها هرچقدر به غنای معنوی و اخلاقی برسند کمتر به دنبال ظواهر خواهند بود و قطعا زمان ارزشمند خود را صرف مسائل اساسی تری خواهند کرد.
بسیاری از ازدواج هایی که در آن زوجین در دام مادیات گرفتار شده اند به سرانجام خوشی منتهی نشده است. متاسفانه بسیاری از افراد در هنگام ازدواج آنچنان درگیر خرید کردن و انتخاب کردن هستند که فراموش می کنند هدف از این امر مقدس چیست و اینگونه است که ازدواج ماهیت اصلی خود را از دست می دهد.
گاهی حتی آن وسواسی که صرف انتخاب و خرید حلقه ی ازدواج می شود برای انتخاب شریک زندگی خرج نمی شود و این نشان می دهد که چه اندازه می توان به ظواهر فریفته شد.
همچنین در کنار مقایسه ی ساده زیستی نسل های گذشته با تجمل گرایی نسل حاضر، می توان نمونه های بارزی از ازدواج های امروزی را هم مثال زد که زوجین در بالاترین مدارج علمی، اخلاقی بوده و تمکن مالی نیز برخوردار بوده اند اما ترجیح داده اند در طی یک مراسم ساده و به دور از آلایش های تجمل گرایی زندگی مشترک خویش را آغاز کنند.
جمع بندی
مشکلات اقتصادی همیشه عامل مهم و تاثیرگذاری در امر ازدواج و تشکیل خانواده به شمار می روند. چرا که در همان قدم اول، زوج های جوان، خرج های مهمی را پیش رو دارند . از جمله خرید حلقه، خرید سرویس طلا و در ادامه نیز تمام مخارج بستگی به نوسان قیمت بازار ارز و طلا دارد؛ چرا که این امر برای تعیین قیمت ها همیشه اثرگذار بوده و هست.
فراهم شدن بستر های ازدواج یک آسودگی خیال برای جوانان ایجاد می کند و یکی از این بستر ها مهیا کردن شرایط اقتصادی برای جوانان در شرف ازدواج است.
از جمله کارهای مهمی که در این خصوص می تواند صورت گیرد، افزایش وام ازدواج، بهبود شرایط اعطای وام و ایجاد زمینه های شغلی برای تسریع در امر ازدواج است.
در کنار این، جوانان عزیز نیز باید کمی از خواسته های غیر ضروری خود کوتاه بیایند و با ساده زیستی بیشتر برای تشکیل خانواده اقدام نمایند.
این روزا با هرکی حرف میزنی از ازدواج گریزونه! با این همه خرج و مخارج، با این همه بریز و بباش بعد از چند سالم آخرش طلاق میگیرن یا به خاطر مهریه میوفتن زندان!
همش شده مسخره بازی! جوونی که کار نداره و نمیتونه معیشت خودش رو تامین کنه چطور میتونه بره زن بگیره و یکی دیگه رو بدبخت کنه! دخترام که ماشالله همه چی میخوان و حاضر نیستن از چیز یکوتاه بیان! چشم و هم چمشی هم که دیگه نگو بیداد میکنه. توی این وضعیت اشفته همه ترجیح میدن به جای ازدواج از تنهایی هاشون لذت ببر و همین میشه که روابط آزاد روز به روز گسترش پیدا میکنه!
سکه و دلار توسط مافیای ازدواج کنترل میشوند. یعنی از یک طرف راه ازدواج آسان بسته است. از طرف دیگر از سکه و دلار برای کسب درامد استفاده میشود. سکه برای مهریه است و دلار برای ماه عسل.