خوشبختی یک مفهوم کلی است که بر اساس دیدگاه های مختلف رنگ و لعابش تغییر می کند.
خوشبختی برای هر یک از انسان ها یک معنا و یک مفهوم خاص دارد.
عده ای خوشبختی را در رفاه مادی می بینند و تصور می کنند که اگر زندگی شان در رفاه غرق شود؛ حس خوشبختی خواهند کرد.
چنین کسانی بی شک به چیزی که در انتظارش هستند، لااقل در این جهان دست نخواهند یافت.
چرا که میل و طمع انسان به مادیات پایانی ندارد و هر چه رفاه بیشتری را کسب کند به دنبال گسترش دامنه های آن بر خواهد آمد.
عده ای نیز خوشبختی را در سلامتی تن و روان می دانند و معتقدند اگر چهار ستون بدن شان استوار و محکم باشد، خوشبختند.
عده ای نیز خوشبختی را در آرامش می بینند. آرامشی که در تمام لحظات بر زندگی شان سایه افکنده است.
اما آرامشی که مطلوب انسان است نیز در این جهان به طور کامل مهیا نمی شود.
انسان در مراحل مختلف زندگی در کوره های حوادث گداخته می شود و آبدیده می گردد.
سختی هایی را از سر می گذراند و در طی مراحل گوناگون تجربه کسب می کند.
واقعیت این است که خوشبختی تنها یک چیز نیست.
مجموعه ای از شرایط محیطی، شرایط روحی و روانی است که باعث می شود انسان به شعف درونی دست پیدا کرده و احساس خوشبختی و سعادت کند.
خوشبختی برای انسان خدا باور و مومن جور دیگری رقم می خورد. مومنان غرق شدن در خدا را عین خوشبختی می دانند.
لحظه ای عبادت و راز و نیاز با معبود و مورد توجه خاص او قرار گرفتن، بارقه ای از امید در دل هایشان روشن می سازد که آنها را به خوشبختی می رساند.
شاید به گمان عده ای خوشبختی موعود در این جهان قابل دستیابی نباشد.
باید برای رسیدن به آن در این جهان تلاش کرد و در جهان دیگری در آغوش خداوند به آن رسید.
رسیدن به خوشبختی نیز همانند هر مفهوم ناب دیگری، مقدماتی نیاز دارد که انسان باید آن را فراهم کند.
گاهی مهربانی کردن های بی دلیل به هم نوع، گاهی غرق شدن در محبت نزدیکان و گاهی خود را وقف خدا کردن، می تواند پلی باشد برای رسیدن به خوشبختی.
گاهی ما انسان ها در اثر فشار مشکلات به ستوه می آییم و زبان به شکوه می گشاییم و تصور می کنیم که هیچ گاه خوشبخت نبوده و نخواهیم بود.
اما گاهی باید بینش خود را به هستی و جهان پیرامون تغییر دهیم.
گاهی خوشبختی همان لحظه هایی است که از دست می دهیم و بی توجه از کنارش می گذریم.
گاهی لازم است بی بهانه لبخند بزنیم، بی بهانه مهربان باشیم و سخاوتمندانه خود را وقف محبت کنیم.
گاهی همان لذتی که در شاد کردن دیگران هست حس خوشبختی واقعی را برای ما به ارمغان می آورد.
انسان هایی که به راحتی از خطای دیگران چشم پوشی می کنند؛ انسان هایی قوی و توانمندی هستند.
اینها کسانی هستند که اجازه نمی دهند تکان های زندگی آرامش درونی شان را خدشه دار کنند.
بنابراین خوشبختند.
چون توانایی این را دارند که با مشکلات دوستانه مواجه شوند و پیروزمندانه از میدان مبارزه بیرون بیایند.
اگر ما بتوانیم دیگرانی را که باعث آزارمان شده اند به سهولت ببخشم و از خطایشان چشم پوشی کنیم؛ در واقع توانسته ایم ذهن خودمان را از بار سنگینی که مجبور بود تا مدت ها آن را حمل کند، خلاص کنیم.
وانمود کنید که هر اتفاقی در زندگی شما هدفی را دنبال می کند. به این ترتیب حتی برای شکست ها و ناامیدی ها هم هدفی وجود خواهد داشت.
هر مصیبتی در زندگی شما بیشتر از آنکه یک مصیبت باشد فرصت و موقعیتی است که در انتظار تغییر عقیده ی شماست.
ما برای آموختن و رسیدن به خوشبختی زاده شده ایم. مبارزه است که قدرت را به وجود می آورد نه سستی و خمودگی. انسان های خوشبخت، انسان هایی هستند که در تکاپوی کسب مهارت ها و جستجوی ناشناخته ها هستند.
احساس خوشبختی چیزی است که هر کس در اعماق وجود خود به آن پی می برد. حتی اگر دیگران شما را به ظاهر خوشبخت تصور نکنند.
اهمیتی ندارند که دیگران چه فکر می کنند؛ یا دیگران چگونه زندگی می کنند.
اگر راهی را می روید که به نظرتان درست است، اگر کاری را می کنید که دوست دارید؛ اگر با کسانی معاشرت می کنید که حس خوبی به شما می دهند؛ اگر موسیقی دلخواه تان را گوش می دهید؛ فیلم های مورد علاقه تان را در سالن های سینما تماشا می کنید و مدام کتاب می خوانید پس شما خوشبخت هستید.
گاهی وقت ها چیزی که ما را از احساس شعف درونی و خوشبختی باز می دارد، مقایسه شدن و مقایسه کردن است.
گاهی به نا حق با دیگران مقایسه می شویم.
در حالی که توانایی های ما با دیگران متفاوت است، علایق ما متفاوت است و دیدگاه ما به زندگی فرق دارد. و گاهی خودمان دست به مقایسه می زنیم و باطن زندگی مان را با ظاهر زندگی دیگران مقایسه می کنیم و با دیدن رنگ و لعاب ظاهری زندگی های دیگر احساس شکست می کنیم.
انسان های خوشبخت برای خودشان زندگی می کنند و قطعا جز برای لذت بردن و تحسین کردن به اطراف خود نمی نگرند.
اگر می خواهیم خوشبخت باشیم و از زندگی لذت ببریم باید مقایسه را از زندگی مان خط بزنیم.
چه درباره ی خودمان و چه درباره ی عزیزان مان. چرا که خوشبختی در کنار خانواده است که معنا می یابد.
وقت گران بهای خود را با گفتن این جمله که چرا دنیا جای بهتری نمی شود؟ هدر ندهید! این کار فقط اتلاف وقت است.
سوالی که باید پرسیده شود، این است که چطور می توانم دنیا را جای بهتری کنم؟
حتما برای این سوال پاسخی هم وجود دارد.
برای خوشبخت بودن هر وسیله ای در اختیار ما نهاده شده است. ما به دنیا آمده ایم تا شاد و پیروز و سربلند زندگی کنیم.
تمام موانع را از پیش پا برداریم و شکوه و زیبایی های درون را آشکار بسازیم. از یاد نبریم که شکوه و عظمت از آن پروردگار است و خدا قادر به انجام هر کاریست.
پس تا زمانی که با او یکی هستیم نباید از چیزی بهراسیم.
می توان گفت، خوشبختی یک مفهوم کلی است که بر اساس دیدگاه های مختلف، می تواند رنگ و لعاب متفاوتی به خود بگیرد. عده ای خوشبختی را در رفاه مادی می دانند و تصور می کنند اگر زندگی شان غرق در رفاه شود، خوشبختند.
برخی افراد خوشبختی را در سلامتی روح و جسم میدانند و هر لحظه از زندگی را که در سلامتی به سر می برند، جزئی از خوشبختی هایشان قلمداد می کنند.
بخشی از مردم هم خوشبختی را در آرامش می بینند. اما ممکن است این آرامش مطلوب هرگز محقق نشود چرا که انساس در این جهان پیوسته در کوره ی حوادث گداخته می شود و در معرض امتحان های مختلف قرار می گیرد.
رسیدن به خوشبختی نیز مانند هر مفهوم با ارزشی مقدماتی دارد که باید فراهم شود. اگر واقعا به دنبال خوشبختی هستید این راهکارهای ساده و عملی را با جدیت پی بگیرید.
لبخند بزنید و بی دلیل مهربان باشید.
انسان ها را ببخشید.
هدفمند باشید.
برای آرمان و آرزوی خود زندگی کنید.
به زندگی دیگران به چشم حسرت نگاه نکنید.
نقاط ضعف خود را بشناسید و به آن اعتراف کنید.
آیا تاکنون خوشبختی واقعی را در زندگی خود لمس کرده اید؟ خوشبختی از دید شما چه تعبیری دارد؟ منتظر دریافت نظرات ارزشمندتان هستیم.
ی مقداری از خوشبختی برمیگرده به خوش اقبالی، بعضی ها از اول خوش اقبالن
سلام
درست است خوشبختی در هر شخص متفاوت است ولی از نظر من خدشبختی خود ما انسان ها هستیم اگر زندگی رو اینقدر سخت نگیریم و با هر چیز تو این دنیا قانع باشیم و از انها لذت ببیریم یعنی خوشبتیم بنظر من همه ما انسان ها خوشبتیم ولی نمیتونیم خوشبختی مون و تمشا کنیم
با دورود
به نظر منخوشبختی یعنی در لحظه بودن و از لحظه لذت بردم،که این امر نیازمند خودشناسی (تمام ضعف ها و قوت های خود را شناختن و نقاط قوت و ضعف های خود یا بهتر است بگویم نقاط قابل بهبود خود را مقبول شدن)،خویشتن داری(خود مدیریتی)،خود برانگیختگی (انگیزش ایجاد کردن برای خود) و همدلی است
خوشبختی یعنی حال دل و روح ات خوب باشه …
خوشبختي يعني
يكي باشه ك باهاش بتوني دنيا رو زيباتر ببيني
خوشبختي يعني باريدن بارون
خوشبختي يعني چيز كوچولويي ك كُلييي دلت رو خوش كنه
خوشبختي را نبايد أز كسي بخاهيم ..
بايد خودمون دنيا را زيباتر ببينيم..
چون همون توقع داشتن اينكه با يكي ديگر ميخاهيم زيباتر ببينيم امكان داره هيچوقت احساس خوشبختي نكنيم..
زندگی ما در این دنیا یه مأموریته، یه مأموریت بزرگ. در حقیقت داستان ما شبیه به کسیه که برای مأموریت بسیار مهمی به جایی فرستاده میشه که از سرزمین اصلی خودش خیلی دوره. اونوقت در اثر یه اتفاق حافظه خودش رو از دست میده و فراموش میکنه که برای چه هدف مهمی به اینجا اومده. بعضی افراد کمکم هدف این مأموریت بزرگ رو به خاطر میارن و میفهمند که طول دوره این مأموریت خیلی کوتاهه. پس قدر این فرصت بینظیر رو میدونند و برای هدف بزرگی که بهشون داده شده تلاش میکنن. اما افسوس که اکثر ما سرگرم چیزهای اطرافمون میشیم و به کلی فراموش میکنیم که چرا به این دنیا اومدیم. دیگه حتی یادمون نمیاد که چقدر خدا رو دوست داشتیم و خدا چقدر ما رو دوست داشته. حتی بعضی از ماها به جایی میرسیم که اگه کسی از این مأموریت باخبرمون کنه تکذیبش میکنیم و ممکنه بهش توهین کنیم… خوشبختی در درجه اول اینه که بخاطر بیاریم که ما از خداییم و به سوی خدا برمیگردیم.
سلام
خوشبختی حقیقی
یعنی گرد بودن چرخ زندگی درر هرسن وسالی که هستی؟
شاید بپرسید چطوری؟
با آموزشی که همراه با تغییر باشد و
در نهایت به شادی درونی رسیدن
?
خوشبختی یعنی موفقیت هایی که بدست می اوری یعنی از امکاناتی که زندگی برای تو فراهم کرده نهایت استفاده و لذتو ببری.خوشبختی یعنی افرادی که به تو اعتماد دارن و پیش تو دردودل میکنن و تو سنگ صبور انها هستی.خوشبختی یعنی شب قبل از خواب به کار های خوب و با ارزشی که در طول روز انجام دادی افتخار کنی.خوشبختی یعنی اونقدر ادم مثبت و مثبت اندیشی باشی که فقط افراد و چیز های خوب رو تو زندگی به خودت جذب کنی.خوشبختی یعنی طوری زندگی کنی دیگران چه ثروتمند چه فقیر و از هر نوع شخصیتی از زندگی تو الگو برداری کنند و سعی کنند مثل تو زندگی کنن.خوشبختی یعنی این
به نام خداوندی که بخشنده ومهربان است
خوشبختی یعنی حال عشقت کنار تو خوب باشه.